Tematem kwietnia jest wrażliwość. Ludzka wrażliwość bywa bardzo często uważana za słabość. “A ty co znowu beczysz”, “jesteś przewrażliwiona”, “opanuj się”, “weź się w garść”. Może spotkałaś się z takimi komunikatami ze strony rodziny i znajomych. Dając wyraz swoim emocjom już od najmłodszych lat otrzymujemy w zamian informację czym one są. Uważne na emocje i potrzeby dziecka środowisko wie, że wyrażanym przez dziecko emocjom należy dać przestrzeń i uznać je za adekwatne i ważne. Niestety wielokrotnie słyszę, że daje się dzieciom do zrozumienia, że coś jest nie tak z ich przeżywaniem.
Podam przykład, którego sama byłam świadkiem. Będąc w ciąży czekałam w kolejce do laboratorium, aby pobrać krew. Była to próba obciążenia glukozą, więc siedziałam w poczekalni dobrych kilka godzin. W kolejce był też siedmioletni chłopczyk. Bardzo się bał, mama próbowała go pocieszać. Kiedy przyszła jego kolej mocno oporował przed wejściem do środka. Krzyczał, płakał i mówił, że się boi. Jaka była reakcja ludzi w poczekalni? Śmiech… to małe dziecko zostało wyśmiane. Kiedy chłopczyk wyszedł, ktoś rzucił “taki duży chłopiec i tak się mazać… do wojska cię nie wezmą”. Mama chłopca wydawała się być zmieszana, a chłopiec ewidentnie wciąż przeżywał tą trudną dla siebie sytuacje.
Dostał informację zwrotną, że coś jest nie tak z jego przeżywaniem. Pewnie to nie pierwszy raz, kiedy się z tym zderzył. Jego wrażliwość została wyśmiana i unieważniona. Chłopiec najprawdopodobniej wyrośnie w przekonaniu, że jest słaby. Nie będzie to oznaczało, że jest słaby, ale ŻE MYŚLI O SOBIE w ten sposób. To przekonanie może wpłynąć później na całe jego życie.
Zaopiekuj się swoim wewnętrznym, wrażliwym dzieckiem. Wrażliwość to Twoja siła, to świetny kontakt z wewnętrznym światem przeżyć. To umiejętność patrzenia na drugą osobę, zwierzę i naturę z empatią. To nie Twoja wrażliwość jest problemem, ale brak zrozumienia dla niej ze strony otoczenia. Na to jednak nie masz wpływu. Natomiast masz wpływ na dawanie sobie prawa do bycia wrażliwą osobą. Wrażliwą nie oznacza słabą.
Pamiętaj, żeby nie odrzucać tej wrażliwej części siebie, ani nie próbować się tego wyzbyć. Kluczem jest akceptacja (której kiedyś zabrakło) i zaopiekowanie się sobą. Osoby wysoko wrażliwe nieraz potrzebują więcej czasu dla siebie, w ciszy. Daj sobie do tego prawo.
Podrzucam Ci dodatkową lekturę o wrażliwości, znajdziesz tam również TEST
Zadanie: Obserwuj własne przekonania o wrażliwości. Spójrz w tym miesiącu na metapoziom. Jakie zauważyłaś myśli o swoim przeżywaniu emocji?
Jak zwykle zachęcam do prowadzenia zapisu w tabeli:
| Sytuacja – A | Myśli – B | Emocje – C | Zachowania – D |
| Wzruszająca reklama | Boże, znowu się mażę, muszę wziąć się w garść | zawstydzenie | ukrywanie się z emocjami |
| alternatywne podejście | jestem osobą wrażliwą. Ok niech tak będzie. Jestem w porządku taka, jaka jestem. | wzruszenie, smutek… | pozwolenie sobie na wysycenie tych emocji i akceptacja |